Part 1 Warsaw September 1939 and music from Chopin(nocturne in C-sharp minor)
You can watch the whole movie(parts 15) ->here-The famous scene of polish jew Szpilman,holocaust survivor, playing Chopin's ballade in G minor before the music-lover german officer who rescued him ->here-
The pianist (book) in amazon-O Πιανίστας εκδόσεις Μεταίχμιο-
Music was his passion.Survival was his masterpiece.
6 comments:
Η τύχη παίζει παράξενα παιχνίδια.
Όταν ο Πολωνοεβραίος πιανίστας Βλάντισλαβ Σπίλμαν πιανόταν στα πράσα, στην κρυψώνα του, από έναν αξιωματικό της Βέρμαχτ, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι εντέλει θα ήταν ο Γερμανός και όχι εκείνος που θα πέθαινε. Το τέλος του πολέμου πλησίαζε, ο Γερμανός αξιωματικός ντρεπόταν για τα εγκλήματα της χώρας του στην Πολωνία και έσωσε τον Σπίλμαν. Του βρήκε καταφύγιο, του έφερε φαγητό και πάπλωμα σε μια Βαρσοβία-έρημη πόλη, γεμάτη καπνούς, ερείπια και περιπόλους της Γκεστάπο. Όμως ο Σπίλμαν δεν ζήτησε το όνομά του σκοπίμως, για να μην τον προδώσει αν τυχόν βασανιζόταν. Ο λοχαγός Βιλμ Χόζενφελντ - αναγνωρίστηκε από το ημερολόγιό του - επρόκειτο να πεθάνει επτά χρόνια αργότερα, σε ρωσικό στρατόπεδο αιχμαλώτων.
Το βιβλίο του Βλάντισλαβ Σπίλμαν «Ο πιανίστας» είναι συγκλονιστικό. Και όμως. Ενώ γράφτηκε το 1946, έμεινε στο σκοτάδι για 50 χρόνια πριν γίνει, σήμερα, παγκόσμια επιτυχία.
Ένας πιανίστας-«φάντασμα» στο γκέτο του τρόμου
"Sursis pour l' orchestre", ένα βιβλίο τής Fania Fénelon με αναμνήσεις της από την γυναικεία ορχήστρα τού στρατοπέδου συγκέντρωσης (τού Άουσβιτς, αν θυμούμαι καλά), όπου μετείχε.
Έχει επίσης μεταφερθεί στον κινηματογράφο, με πρωταγωνίστρια (μάλλον) την Redgrave.
Πολλά "ίσως" σού έβαλα...
...................
Redgrave was a well-known PLO sympathizer and at nearly six feet tall, bore little resemblance to the petite Fania. "I do not accept a person to play me who is the opposite of me," Fénelon declared. "I wanted Liza Minnelli. She's small, she's full of life, she sings and dances. Vanessa...doesn't have a sense of humor, and that is the one thing that saved me from death in the camp." Fénelon scolded Redgrave to her face on 60 Minutes. Redgrave, however, won the support of the acting community as the issue of her political freedom took precedence over her suitability for the role. Fania Fénelon never forgave Redgrave, but eventually softened her view of the production to cede that it was "a fair film."
Fania "Fénelon" Goldstein died on 19 December 1983 in a Paris hospital. The causes were listed as cancer and heart disease.
Fania Fénelon
..............
The orchestra played at the gate when the work gangs went out, and when they returned. During the final stages of the Holocaust, when the mass deportations of Jews from Eastern Europe occurred and large numbers of Jews were sent directly to the gas chambers, the orchestra played in order to put the minds of the victims at ease. The music preserved the illusion that the Jews were being transported "to the East", and allowed the SS to kill more efficiently. Fania Fénelon denies, in her book, the claim that the orchestra had to play certain specific selections, and calls this a myth. However, she records concerts for the SS, and reported that Maria Mandel was particularly fond of her rendition of Madame Butterfly.
The history of the orchestra has been told in novels, documentaries and films. The best known documentation is Fania Fénelon's vivid novel-memoir, "Playing for Time" (an English translation of "Sursis pour l'orchestre"). ......
Ανακωχή για την ορχήστρα
Girl orchestra of Auschwitz
Έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά- ως Αναβολή για την ορχήστρα.
Στο λήμμα τής Wikipedia, όπου παραπέμπεις (γιά την γυναικεία ορχήστρα στο Άουσβιτς), είδα στον κατάλογο τών μελών της τρεις ελληνίδες- οι δύο ίσως αδελφές...
:)
Επηρεάστηκα απο τον ισπανικό τίτλο
Tregua para la orquesta
Lili Assael and Yvette Assael, accordion and double bass, Greek
Julie Stroumsa, violin, Greek
Two members, Lola Kroner and Julie Stroumsa, died there. The rest survived, though Ewa Stojowska was badly beaten and Fania Fénelon nearly died of typhus. She wrote that the orchestra was scheduled to be shot to death on the same day as the liberation by British troops
Read also
from "Jewish Studies at the Turn of the Twentieth Century"
(click on the magnifying glass)
Το διάβασα- πολύ συγκινητικό.
Ο αδελφός τής Ιουλίας, Jacques Stroumsa, επίσης βιολιστής, έχει καταγράψει τις αναμνήσεις του στο "Tu choisiras la vie".
Τον έσωσαν το βιολί και η γερμανομάθειά του, φαίνεται...
Post a Comment