«Εκμηδενίστηκε η ορμή μουΕγινε χιόνι το κορμί μουΑπό μια εικόνα κρεμαστή Χρωματιστή Από 'να ποδοσφαιριστή που σφυροκόπαε τη βροχή Θεέ μου με τι ψυχή Γινόταν ο ίδιος πάθος Εικόνα και βροχή Μες στην τηλεοπτική μουΣυσκευή.
Ο Μπεστ υπήρξεν ο...υπήρξεν ο...καλύτερος!Ο Μπεστ υπήρξεν ο...υπήρξεν ο...καλύτερος!Ετσι θα τραγουδάνε τα παιδιά Της Αλμερίας Αλλά και της ΑγγλίαςΤης Αλβανίας της Αρμενίας Της Τασμανίας και της Δανίας Σε μια εποχή μελλοντική.Ο Μπεστ υπήρξεν ο...Κι όσο για μένα Ετσι καθώς θα 'μαι χωμένος Στην πατρική μου Γη Οι απόγονοιΘα 'ρχονται κάθε ΚυριακήΝα με ποτίζουν έρωτα Ψωμάκι και βροχή Κι όταν θα σουρουπώνει
Θα στέκουν μπρος μου Προσοχή(Οι απόγονοι)
Γιορτάζοντας το πάθος μου Για μια φωτογραφία χρωματιστή Γι' αυτόν τον Γεώργιο Μπεστ
Τον ποδοσφαιριστή».
Μανος Χατζηδάκις(από το «Αιώνιο Πάθος: Μια μπαλάντα για τον Τζορτζ Μπεστ»)Σαν και σημερα,εφυγε στις 15 Ιουνιου του 1994.
Thursday, June 15, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Oι στιχοι απο την Σοφία Avanti
...............
Mανος αυτοβιογραφούμενος..
ΤΕΛΙΚΑ ΣΥΝΑΝΤΙΕΤΑΙ
Η ΤΕΧΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ....
αλλες εποχες...που θα λεγε
και ο Λευτερης.. o Παπαδόπουλος...
Ναι, λείπει δώδεκα χρόνια. Και περισσότερο απο τις μελωδίες του, μου λείπει η ανένταχτη και κοφτερή του κρίση.
Ιδιαίτερες περιπτώσεις και οι δύο.
Καληνύχτα!
Post a Comment