__TEMPESTA__MINOICA__(Mινωική καταιγίδα)

Μάθε τα μάνα Κρητη μου,γλυκόπικρα μαντάτα Εμφύλιος με πέταξε σε Ολυμπίας Στράτα... Και πώς με στεφανώσανε της Ξενητιάς τα χέρια ντελόγο θα το δηγηθώ,ακούτε με κοπέλια... Ηρθενε στην Ελλάδα οχτρός,μα το Μαντείο είπε την Τροία βάλτε στο μυαλο,κανείς σας μη μπλεχτείτε... Ετότεσας η Κρήτη μας ήταν πομωνομένη κι οι νέοι θέλαν αλλαγή..επαναστατημένοι... Μ' αυτοί που έχουν τα μυαλά μα και την Εξουσία.. κυνήγησαν την αλλαγή,διατάξαν ησυχία! Των νέων όμως οι καρδιές Δικαιοσύνης κρίνα θέλουνε να συντράμουνε κι αυτοί στη Σαλαμίνα... Άρχισε τοτε Σπαραγμός,Μάχητα&Βεντέτα.. Την Κρήτη φύσανε Βοριάς,δεν επηγαίναν ντρέτα... Όφιδες με τυλίξανε,θεργιά με πολεμούνε Αδέρφια ξεκινήσανε..το αίμα μου να πιούνε.. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Σαν πρόσφυγας πολιτικός στου καραβιού το μέσο.. βλέπω τη μάνα,το γονιό,την κοπελιά μου απέξω.. Και πώς να σ αποχωριστώ..και πώς να σε ξεχάσω.. η θάλασσα χει αμοναξά..κι ο τόπος που θα φτάσω.. Μισεύγεις..χαιδεμένο μου και μένα πού μ αφήνεις.. πάρε με σκιας..κρυγιό νερό..στο πλοίο να με πίνεις.. Φεύγω και δε γιαγέρνω μπλιό,πίσω στην αγκαλιά τους.. γιάειντα διχόνοια..στάζανε τα χέρια τα δικά τους.. Φεύγεις και φεύγουν οι χαρές το γέλιο απο κοντά μου.. Τον Ψηλορείτη πιάνουνε τ αναστενάγματα μου.. Καημός,ελπίδα στην καρδιά,ομίχλη στο κεφάλι.. εδά που μας εχώρισε μια θάλασσα μεγάλη.. Απου μας εξεχώρισε,μη σκάψει,μην ποτίσει και με το πήλινο σταμνί το λάδι να μετρήσει Όλου του Ολύμπου τα καλά ο Δίας να του πέψει.. τον Κρητικό στην ξενιτιά..δε θα τονε γιατρέψει.. Γιατροί δε γιάνουν χωρισμό,γιάντα πληγές δεν κάνει.. Μέσα κεντά ο ξένος μας,όξω φωτιά δε βγάζει.. Απόταν εχωρίσαμε,εχλώμιασα καλή μου.. κιτρίνισαν τα ρούχα μου,μαύρισε η ψυχή μου.. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Μα οι συμφορές κι αν σε χτυπούν..πρέπει να βρεις ελπίδες... και στο βιβλίο της Ζωής....Αδιάβαστες..Σελίδες Διαλέγω τώρα χωρισμό και άγνωστα λημέρια παρα κοκκόρι να γενώ.... να πολεμώ...αδέρφια... Είχαν νικήσει οι Έλληνες στον τόπο της Ιμέρας.. Στη Σικελία πήρανε και δύναμη κι αέρα.. Σαν την Αμερική,που λες,τότε κι η Σικελία.. ο καθαείς,στο Όνειρο ν' αρπάξει ευκαιρία... Μου λεγε ο πατέρας μου να μη ματαγυρίσω.. κι αν επροκόψω εκειδά το σπιτικό να στήσω.. Δεν αγαπιούντ' οι Κρητικοί και μη ματαγυρίσεις.. κι αν επροκόψεις εκειδά μη μας ξελησμονήσεις.. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Δ ε λ φ ί ν ι α π ο ύ π η γ α ι ν ε τ ε κ α ι Ν α ύ τ ε ς π ο ύ π ε ρ ν α τ ε....................... Μ η ν ε ί δ α τ ε τ ' α γ ό ρ ι μου;............... Π ο ύ τ ρ έ χ ε ι;.....π ο ύ κ ο ι μ ά τ α ι;...... ((((((((((((((((((((((((((*))))))))))))))))))))))))))))))~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΤΗΝΕΛΛΑ@~ΤΗΝΕΛΛΑ@~ΤΗΝΕΛΛΑ@~ Ο ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ ΣΗΜΕΡΑ!*************** ΕΤΣΙ ΦΩΝΑΖΑΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΚΙ Ο ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ....ΓΕΛΟΥΣΕ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ.. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Εμαύρισ η Ανατολή και ήλαμψε η Δύση! έχασ η πρώτη αθλητή λαμπρό Ολυμπιονίκη! Πάντα ο νους μου δυτικά τρέχει στη Σικελία.. τρέχει κι ο Εργοτέλης μου τώρα στην Ολυμπία Κακοσυνέψαν οι πληγές και θα χαθώ για σένα Τρέχεις κι η Δόξα σε γελά και σε κρατά στα ξένα... Με φυλαχτό της Κρήτης μου τρέχω και παίρνω θάρρος.. Και άγαλμα μου στήσανε να μη με πάρει ο Χάρος... Γιε μου στα ξένα...πώς περνάς;..οι ξένοι ίντα λένε;...... τα ξένα μάθια σ αγαπούν..και τα δικά μας κλαίνε.... Σου πεμπε η μάνα σου κρυφά...το φίλτρο απο την Κρήτη.. το μαγικό το..Δίκταμο! ...που σου δινε τη Νίκη!! Μόνη μου με τον αργαλειό..σου πλέκω μια Νεφέλη... εγώ κεντώ τις Νίκες σου και με κεντούνε Βέλη!.. Δελφοί,Νεμέα και Ισθμός μαζί κι η Ολυμπία την αντοχή σου έμαθε και η Λογοτεχνία.!. Οκτώ φορές την είδανε την πλάτη σου με σκόνη!.. ο πόνος δίνει τα φτερά κι η Ξενητιά τιμόνι!! Εκέρδιζες το Δόλιχο..ήπαιρνες τα Στεφάνια! τώρα και να γεννιόσουνα να σου βαζα στιβάνια!! Σκληρά χε κλάψει το κορμί...στς Αγέλες...στο Κρυφτό... Ήκανες τς Ολυμπιακούς....περίπατο στρωτό! Την αντοχή και την καρδιά να χα του Εργοτέλη! Να αντέχω Δ ρ ό μ ο υ ς στη Ζ ω ή!..να μη βουλώ στα..έλη... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ((((((((((((((((((((((((((((?)))))))))))))))))))))))))))))~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ευμόλπια η μάνα σου Φιλάνωρ ο πατέρας.. μα σένα σε ανάθρεψε τση Κρήτης ο Αέρας! Στα πόδια σου δωκε φτερά και στο μυαλό σαϊτες... να τρέχεις ν' απολησμονάς.................. κλεισμένους ελλαδίτες....................... Δεν αγαπούν αυτοί,που λες,μια συνεργασία.. Εγωισμό μονο ψηφούν...το φθόνο και τη βία.. Μα σα βρεθούν στη Ξενητιά..μονοιάζουν,προοδεύουν.... γνώριμο το Φαινόμενο.. κι οι ιστορικοί το ξέρουν................ Πολλά ταλέντα χάθηκαν.......γιατί δεν είχαν Θάρρος.... Μα Συ Εργοτέλη....Τόλμησες!Επέταξες σαν Γλάρος! Μα Τι ναι τούτο βρε παιδιά;....... να έχω 2 Πατριδες!..........και μπερδεμένος να γυρνώ στης Δόξας τις Σελίδες;............. Θάρρος,Κουράγιο,Δύναμη δίνεις στους Μετανάστες! και όσοι σε περιφρονούν.................ριζώνουνε ................σαν ...............γλάστρες! Φύγε απ την Ανατολή και κοίταξε τη Δύση! Έχει ανθρώπους ψύχραιμους....που σκέφτονται τη Λύση! Όλο γυρνά η Ανατολή..γύρω απ τον Εαυτό της,τρώγεται και παιδεύεται σε Καύσωνα Δικό της! Αιώνες η Ελλάδα μας τους Έλληνες ρουφάει! μα αντε δα πρωθυπουργέ! Φάτηνε πριν μας φάει!! Ωσάν τον Κρόνο..κάθεται...τα ελληνάκια τρώει! Δε δίνει κίνητρα,δουλειά!..και παίζει comπολόι!! Όσα προλάβαν...έφυγαν...προκόβουνε..στα Ξένα! Μα Τί Θα γίνει και με μας;;........................... ................που χάσαμε τα τρένα?? Τελειώνει το ταξίδι μας.....πρέπει να χαιρετήσω..... αυτούς που βάλαν...καύσιμα..τραγούδι ν αρχινήσω! Γειά σου,προ πάντων,Πίνδαρε! Έγραψες Κομματάρα! Ό,τι κι αν κάνουν,δίχως σου,ξεχνιούνται... .....στην......Αντάρα! Πού να σαι Εργοτέλη μου;..πού ναν τα κόκκαλα σου;... Νά βλεπες..σ ανασταίνουνε!...εσένα τα παιδιά σου!! Αναστημένος έρχεσαι!...να διώξεις Καταιγίδες!!............ Σε Ζούγκλα..........ποδοσφαιρική..... να φέρεις...............τις ε λ π ίδ ε ς.................. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ((((((((((((((((((((((((**))))))))))))))))))))))))))