Sunday, May 14, 2006

Το τραγούδι της Ροδιάς για τη Μητέρα






Για όλες τις μανούλες που γιορτάζουν σήμερα

Πρέπει οπωσδήποτε να σκεφτώ κάτι όμορφο.
Πρέπει να γράψω κάτι όμορφο.
Δε σκέφτομαι όμως τίποτα, ούτε όμορφο ούτε άσχημο.
Πάλι καλά.
Κάνω μιά ανάποδη τούμπα.
Με το κεφάλι κάτω, ίσως κατεβάσω καμμιά ιδέα!
Νάτη νάτη, έρχεται, πλησιάζει...
Φαπ! της δίνω μια ξανάστροφη και την ξαπλώνω!
Τώρα θα σου δείξω παλιοϊδέα!
Γιατί άργησες τόσο, ε;
Δε θέλω δικαιολογίες...
Πες μου αμέσως που τα κουτσόπινες από βραδύς, πες μου γρήγορα!!
Δε θέλω "μα και ξεμά" την αλήθεια! Και γρήγορα!
Θέλω την α λ ή θ ε ι α ! ! !
Η αλήθεια είναι αυταπάτη;
Αυτό δεν είναι όμορφη σκέψη, πάρα κάτω!
Και η φιλία αυταπάτη; Μωρέ μπράβο! Θα σου δώσω μιά ξανάστροφη ακόμα μπας και συνέλθεις!
Δηλαδή υπνοβατούμε; Ζούμε; Τι θες να πεις επιτέλους;
Πες το καθαρά: Ζούμε στον ύπνο μας, ε;
Θα σού 'λεγα καμμιά κουβέντα τώρα αλλά έχε χάρη που σε χρειάζομαι...
Δε σε χρειάζομαι; Μπορώ δηλαδή να κατεβάσω και μόνη μου όμορφες σκέψεις, χωρίς τη βοήθειά σου;
Πώς; δε μου λες τον τρόπο, ε; Τι να σου πω τελοσπάντων!
Ιδέα είσαι και φαίνεσαι, που θα μου τη βγείς κι από πάνω!!
Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Καλή ιδέα δεν κατεβαίνει, αυτή που κατέβηκε είναι άχρηστη, ακοινώνητη, ένα όρθιο βλήμα...
Ας κάνω μια τελευταία προσπάθεια.
Θα κουτουλήσω τον τοίχο...
Ωχ! Τό 'σπασα το ρημαδιασμένο το κρανίο μου ου ου!!
Χιλιάδες πουλάκια πετούν προς το ταβάνι!
Πεταλουδίτσες με χρωματιστά φτερά!
Μπλέ, γαλάζια, πορτοκαλλιά, κίτρινα, κόκκινα, ασημένια...
Τι ομορφιά είν' αυτή;
Από πού ξεπήδησαν;
Προς τα πού πηγαίνουν;
Τι με νοιάζει; Είναι κάτι όμορφο, όπως και να το κάνουμε...
Εσπασα το κεφάλι μου αλλά μου ήρθαν επιτέλους όμορφες εικόνες στο μυαλό, που φτερουγίζουν ανάλαφρα...
Ανάλαφρη αισθάνομαι και'γώ, ούτε πόνος ούτε τίποτα!
Αυτό ήτανε λοιπόν!!
Καλημερούδια σε όλους, καληνύχτα σ' όσους πάνε για ύπνο και... καλή μου μανούλα Χρόνια Πολλά!!!>>>>>>Aπο Rodia song που
βρηκα στην παρεα της Ποπιτας


7 comments:

Ecumene said...

Μανα και Ψυχη του Καλλιτεχνη..

Και οι δυο πονάνε..

Και οι δυο γεννάνε..


Εχει μια Κίνηση Ψυχής
αυτο το ποιηματακι

Μαρινα μας.....
)))))))))))))))))




GO ON EATING COLOURS!!!!!!!!!!!!!!!!!!
GO ON EXPLORING YOUR SOUL~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
.....................................................

Rodia said...

Με πρόλαβες βρε!
Το είχα ξαναβρει στης Ποπίτας και αυτό σκεφτόμουν να ανεβάσω.. αλλά ήμουν Θεσσαλονίκη με την ανθυποδιμοιρία της Νότιας μπλογκερίας.. να διαπραγματευτούμε την συνύπαρξή μας στα... τσιπουράδικα!!!

φιλιά! σμουτς!:-)

Ecumene said...

ειναι πιο κινητικο σε σχεση με τα
γλυκερα..

Ecumene said...

Σε αποπλανησε ο Λαμπρουκος
και αποξεχαστηκες
στην ξελογιαστρα Πολη.........

Λαμπρούκος said...

A ρε μανάδες! ΑΓΙΕΣ!

Ecumene said...

Ροδια εισαι κλασικη μποεμ καλλλιτεχνις.............
Σπερνεις απο δω και απο κει
και ουτε θυμασαι...
γιατι ζεις τη στιγμη...


Χρειαζεσαι Μανατζερ!!!


(το ιδιο ειπα και στην Ποπιτα
που θελει να αρχισει Καλλιτεχνικο
Ρεπορταζ....να το κατευθυνεις
το κοριτσι...μην παει,κατευθειαν
στα νταντα και στα μοντερνα
και το χασουμε...

Ελπίδα said...

Τυχεροί όσοι έχουν στη ζωή την μαννούλα τους. Φροντίστε να της δείχνετε την αγάπη σας και να την χαίρεστε όσο μπορείτε.

Για να καθαρίσουμε την Ελλάδα / To clean-up Greece Site Meter